Zaštićena mesta – Veliki Tihi okean

Tihi okean. Sva ona mora koja smo vam pominjali su ustvari “zalivi” Tihog okeana.

Svetski okean (svi okeani zajedno) je izvor različitih resursa bez kojih čovečanstvo teško da bi preživelo. Iz mora i okeana se dobija oko 20% nafte i gasa, mnoštvo minerala, dragocenog kamenja, metala. Oni snabdevaju četvrtinu proteina hrane životinjskog porekla. Tri četvrtine tereta se takođe prevozi pomorskim putem.

Ekosistem

Ekosistem Svetskog okeana, već preopterećen, doživljava dodatna opterećenja od različitih štetnih supstanci – rezultata ljudske aktivnosti. Najopasniji za morske organizme su pesticidi, nafta, naftni proizvodi, toksični metali (živa, olovo, kadmijum) i radioaktivni elementi. Zagađenje u okeanu se nejednako širi, u blizini razvijenih industrijskih područja, oni su znatno jači.

Problemi zagađenja vodnih područja prvi put su se u većim razmerama susreli od 60-ih godina prošlog veka, sa početkom aktivnog razvoja okeanskih resursa. Previše aktivan ribolov imao je i negativne posledice. Zalihe mnogih riba, uključujući i lososa, znatno su smanjene. Ribe su sve više počele da stradaju zbog trovanja vode industrijskim otpadnim vodama.

Zbog svoje gigantske veličine, Tihi okean se bolje nosi sa zagađenjem vode, ali je pogođen i ekološkim problemima čitavog Svetskog okeana. Naravno, različita područja okeana imaju neujednačeno opterećenje u pogledu stepena zagađenja, shodno tome, čistoća vode i drugi ekološki indikatori se razlikuju.

Tihi okean – Ekološki problemi

Tihi okean je najveći okean po površini na planeti (skoro polovina ukupne površine Svetskog okeana). Magelan je to nazvao tihim, navigator je imao sreće: tokom tromesečnog putovanja u ovom okeanu nikada nije bilo oluje. Najdublje mesto, Marijanski rov (11 hiljada metara) takođe se nalazi u Tihom okeanu, sadrži polovinu ukupne mase morskog života. Stoga se Tihi okean često i zasluženo naziva Velikim.

Mnoge priobalne vode Tihog okeana doživljavaju ekološki stres, pate od ispuštanja otpadnih voda iz termo i nuklearnih elektrana u okean, a u regionu Japana i kod zapadne obale Sjedinjenih Država dolazi do takozvanog termičkog zagađenja, što narušava prirodnu ravnotežu. Međutim, u Tihom okeanu je manje zagađenja naftom i naftnim derivatima nego u drugim okeanima.

Do određenog nivoa zagađenja, okean je u stanju da se potpuno očisti, ali u nekom trenutku više ne može da se nosi sa sve većim razmerom raznih otpadaka i potrebne su zaštitne mere. Potrebna nam je zaštita morskih područja i obala, kompetentno upravljanje prirodom.

Neophodno je napredovati sa dve strane: stvoriti zaštićena područja (rezervati, svetilišta) i uvesti razumna ograničenja u lovu ribe i drugih vodenih organizama kako se ne bi smanjila populacija.

Nastavak: Zaštita prirode – Veliki Tihi okean